کد مطلب:29294 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109

آسوده شیرازی












.

4071. آسوده شیرازی می سراید:


فرخنده خلیفه بلا فصل
شایسته صحیفه نكو اصل


داماد نبی، وصیّ بر حق
از امرِ خدای حیّ مطلق


سلطانِ بحق، امیر عادل
شاه مَلِكان، خدیو باذل


خورشید وجود و گوهر جود
معنیّ ظهور و سرّ موجود


داماد رسول و شیر یزدان
دارای جهان و قبله جان


شاهنشه دین، علیّ اعلی
خورشید هُدی، امام والا


سالار دو كَون و روح ایمان
معنیّ كلام و سرّ فرقان


یعنی ز مِهین رسولِ مطلق
كو خاتم انبیاست از حق


بی واسطه خاتم ولایت
در دست علی شد از عنایت


زان رو كه به حمل بار اسرار
جز او بنَبود كس سزاوار


گفتا نبی آن سفینه علم
كامروز منم مدینه علم


لیكن ز میان آل و اصحاب
آمد علی آن مدینه را باب


زان روی كه هست بابِ اعظم
فرد آمده در كتاب اعظم


او بود ولیّ كُل و آگاه
از سرّ وجودِ ما سِوی اللَّه


می بود چو خود بدایت علم
پیدا شد از او نهایت علم


از نور وجود او چو معبود
افراخت نخست رایت جود


معنیّ وجود این و آن شد
در صورت این و آن، عیان شد


ای معنی صورتِ معالی
وی جلوه ذات لا یزالی


ای اصل هُدی و سرّ ارشاد
وی فرع تو ما سِوی به ایجاد


برهان حق است چون وجودت
هستی دِهِ ما سِواست جودت


ایمان تو هر كه در پذیرد
عمر ابد از وجود گیرد


در مُلك وجود، چون كه فردی
جفت تو ندیده كس به مردی.[2].









    1. محمّد مهدی، فرزند حاجی حیدر علی، برخلاف دیگر برادرانش كه به كار تجارت (شغل موروثی) پرداختند، به تحصیل روی آورد. وی در حدود سال 1260 ق، به دنیا آمد و در سال 1320ق، درگذشت. از وی اشعار فراوانی به جای مانده است. دیوان شعر او به شماره 339 در كتاب خانه مركزی دانشگاه تهران، نگهداری می شود.
    2. تذكره مدینة الأدب:248/1 (به نقل از:مثنوی عرفان الحكم، با تلخیص).